Anneme yazmıştım kelimeler ile ifade edilemeyecek kadar zor şartlar altında e-mail olarak. Sonrasında arayamadığımdandır maili okuyunca bütün gün ağladığını az önce öğrendim, sizlerle paylaşmak istedim ona yazdıklarımı… (Affet anne, dilerim özelliğini yitirmez)
//Bir an söyleyeceklerimi unutuverdim.
Bugün yanında olamadım ve hediye veremedim diye üzülme, biliyorsun dışarda olsaydım zaten hediye almazdım ben kapitalist sistemde. Hem o yılda bir kere hatırlanan annelere de sakın özenme nolursun, onları hatırlayan çocuklar yılın geri kalan 364 gününde seni kıskanıyorlar… Bense seni sadece ağlarken unutuyorum, unutuyorum ki ağlıyorum…
Özledim çok. (:
Analar günün kutlu olmasın,
sen her gün mutlu ol…
1 Comment
mi · May 12, 2008 at 10:11 pm
bende kıskandım nuriyi… :'(