Duvarların Kokusu

Akşamüstü duvarların kokusu artardı evde
sütü içeri sıkıntıyı dışarı akıtmam gerekirdi
sırf bu koku yüzünden, sadece.

aliler hüseyinler sokakta değildi
benim kağıtlarda çoğaltıp öldürdüğüm
çocuk yüzlerim vardı yani
ben mi?
bir çocuktan farksızdım
huzur, bir doğum günü maytabından
ne kadar farksızsa içim için.

alili hüseyinli öykülerim vardı
anambabam duvarların kokusunu almazdı
anambabam bana ölümlü öyküler yazıyorum diye kızardı
ve sanırım ilk sigaramı 6. sayfada içtiğimi
özellikle babam anlamıştı.

bacaklarımın arasından kayıveriyor pantolon
koşmak bana 3 beden büyük
sus ya da öl artık.

anambabam hüseyinin annesini bulamadan öldüler
üstelik ölmeden önce öğrenemediler
gecelerimin koridordaki zayıf 40’lığa bağlı olduğunu
kaldı ki ben duvarsızlıktan dolayıdır
kağıttan ölüm yapmayı öğrenmiştim fi tarihinde
oysa karanlıktan ölesiye korkardım
ve ölümden de korktuğum içindir
onu cüce kendimi deve yaptım
bu şiiri yazdım.

Eylül Akıncı ~Duvarların Kokusu