Kayıp Şiir

Bu gece ancak aynadaki yansımamla birliktesin,
Rüzgâr esti, yıldız tutunamadı gökten,
kaydı bileğine bıçak,
kan yağdı dünyaya,
kızılı damarlarımıza doldu,
kalanı gözlerimizden aktı,
ufuk çaldı rengini gözlerden,
güneşe battı kalan kırıklarımız,
düşlerden…

Mum yandı alevindeki dansa,
tütsü kıskandı sözleri gözlerden,
taklidi şayan oldu dumanı is kadar,
benzetti anılardan akan küllere,
çünki kalpteki yangın öteydi…
mum alevinden…
orman yangınından…
güneşten…

“Siyahım…” a sustu dudaklar,
tadı kaldı bir tuz bir okyanus,
uzaktaydı saçların kokusu,
yetmezdi kuzeyden esenin korkusu,
uzundu yolların sonuncusu,
yalnızdı bu şiirin yolcusu…