“-Bu ada yapmak istediklerimizi kaldırır mı? -Artık kaldırmak zorunda…” Amoneyfesta II – Take Modern Yer: Girne Limanında kurulan standın altı. Sıcaklık: Gölgede 44 diyorlar, o an cehennemin 2 üstü. Başladık. Ve üç gün boyunca evlerimizden çok uzakta, o stand’ta yemek yiyerek, orada uyuyarak, hatta uyumak için ancak 3-4 saat vakit Read more…
İşe git, işden çık, sonrası meçhul dakikaları toplayıp toplayıp saat şeklinde harca sisteminin doruklarında bir can sıkıntısı yaşamaktayım. Pek çok dostum uzaklarda, kimileri dönmeme kararında, internette sürtmekten orospuya dönmüş gibi hissediyorum bu sefer kendimi. Deniz kenarının verdiği duygu tek başınayken acıdan öte değil. Kandıramıyorum işte aynaya baka baka kendimi, elimde Read more…
annem haklıydı sevgilim en başından beri… sen kalbimi çalan organ mafyası, ben edepsiz öpüşme meraklısı… ve o kadar çok dert etmiştik özlemeyi, söylemek yersiz yurtsuz kalıyordu, kaçıyordu dudaklarımızdan içeriye. o sabah otel odasında mum yanarken hayır karanlık olmasa bile tüketirken biz tenin elimde ben rengi bir şehvetle sanki gezmeye çıkmış Read more…
Ben çok sıkıldım bu şehirden… Babamın hayallerinden, Saçma şirketlerden, Anlamsız diplomadan, 8 yıl aynı sokaktan, Aynı yoldan, yolculuktan, Yolcularından, İnsanlarından, Sakinliğinden, Sıradanlığından, Ruhsuzluğundan neredeyse… Sanki bırakıp gitse insanlık dünyayı, buradaki kimsenin haberi olmayacak. Hatta gitmişler de ciddi ciddi haberimiz yok gibi. Öyle bir noktada ki, yaşanıyor demeye şahit arar oldum, Read more…
Ne edebî, ne bakî… Sadece yeni. İşe başladım, öyle güzel gidiyor ki anlatamam şeklinde başlar, ve “sabah olsa da işe gitsem” cümlesini sarf edecek kadar cürretkâr devam eder. Düz yazıda şapkalı harf kullanma isteği gibi, yada ne bileyim, ince ince efkârlarla dolu geceler. Senem yolcu, son görüşme demeye dilim varmadı Read more…